My, Jana Pawła uczniowie…

2 kwietnia 2005 roku, o godz. 21.37 świat na chwilę się zatrzymał. Wszystko odeszło na drugi plan, bo swe ziemskie życie zakończył ten, który przez lata kształtował sumienia, wspierał i był zawsze z drugim człowiekiem – ukochany Jan Paweł II dał przykład ufności i zawierzenia Panu Bogu do ostatniej chwili. W dwudziestą rocznicę tego wydarzenia społeczność szkolna kolejny raz dała świadectwo pamięci i wdzięczności za pontyfikat, który zmienił oblicze Ziemi.

O godz. 8.00 dyrekcja, nauczyciele i uczniowie zgromadzili się przy pomniku Patrona. Poprzez modlitwę, refleksję, słowa poezji po raz kolejny oddali hołd Papieżowi, który pozostawił niezatarte ślady w sercach milionów ludzi na całym świecie. W swoim przemówieniu, dyrektor Janina Wysocka złożyła deklarację, że nauczanie Jana Pawła II, jego wartości są w naszej szkole priorytetowe i na tych fundamentach budujemy szkolną codzienność – wymagając od siebie więcej…

W czasie śpiewania „Barki” nad progimnazjum zaświeciło słońce. Jego promienie hojnie rozlały się na zgromadzonych uczniów. Był to moment pełen symboliki. Ten ciepły gest natury przypomniał nam, że choć Papież odszedł, to jego nauki, duchowe dziedzictwo i modlitwa wciąż nas otaczają, a jego przykład ufności w Bożą opiekę pozostaje dla nas źródłem siły i nadziei. Po tak uroczyście rozpoczętym dniu lekcje przebiegały w atmosferze wzajemnej życzliwości, poruszane były tematy związane z życiem i pontyfikatem Jana Pawła II, a uczniowie dodatkowo skorzystali z rekolekcji wygłoszonych przez ojca salezjanina z parafii pw. św. Jana Bosko.